Yekta Naser Instagram – امروز مطلبی خواندم در مورد اظهار نظرات برخی مسئولین در رابطه با#کودک_ همسری که اذعان داشتند دختران بالای سیزده سال کودک همسر محسوب نمی‌شوند اولین چیزی که به ذهنم خطور کرد این بود که یاد خاطره ای افتادم از دوران چهارده یا پانزده سالگی خودم آن زمان که یافته هایی پیدا کردم خیلی خیلی اندک در مورد پیوند زناشویی و ازدواج. اولین واکنشم این بود که به مادرم با غمی عمیق گفتم : من هیچوقت ازدواج نمیکنم .او هم گفت من هم وقتی به سن تو بودم همین را میگفتم بعدها پی بردم که حتما می‌دانست و درک می کرد که چرا می‌گویم کاری به مسائل تربیتی آن زمان و اکنون ندارم که حتما مهم است کاری به این هم ندارم که اساسا برای ازدواج به ویژه در دوران کنونی چه میزان از بلوغ فکری و روحی و …مهم است که قطعا هست ولی آیا کامل شدن بلوغ جسمی هم لازم نیست؟!!آقایان احیانا لازم نمی‌بینند که در این زمینه با متخصصان علمی مشورتی داشته باشند؟!!من کارشناس نیستم اما زنم، دخترم، مادرم، انسانم و میدانم که اگر در حدود سیزده سالگی قرار بر ازدواجم بود وای که چه شکنجه عظیمی بود.شاید باشند مادران و مادربزرگ‌ها یا همنسلانمان که در کودکی عروس شدند و احساس خوشبختی دارند که البته تردید دارم در ربط احساسشان و سن ازدواجشان ولی آیا این قانون به شکل عام هم صادق است؟! آقایان آیا میدانید دختر بچه هایی که در کودکی ازدواج می‌کنند فقط از نظر جانی و سلامت جسمی در معرض چه آسیب‌هایی هستند؟! کاری به این ندارم که اگر از آن هم عبور کنند ممکن است متحمل چه مشقات روحی شوند . آیا زمان آن نرسیده که در تفسیر اصطلاح ناموس پرستی تجدید نظری کنیم پ.ن: در این عکس من هشت سال و یازده ماهه ام