Houman Seyyedi Instagram – دهه اول:سياه و سفيد يادم است دهه اول زندگيم،روزگاري بس غريب بود. براي كودكي كه تازه در حال يافتن و ديدن بود هيچ رنگي غير از سياه و سفيد نبود.يادم است كوچك بودم،در كوچه سرگردان با نجواي جنگ، و خب در چشم بهم زدن همبازي هاي بزرگترمان از كوچه به جبهه میرفتند براي دفاع از مام وطن و اغلب ديگر برنميگشتند،و من هم در انتظار بزرگ شدن و آماده براي جنگ،كه صلح شد. دهه دوم:فرار در دهه دوم زندگي ،بيزار از مدرسه،مدرسه اي كه نامش مدرسه بود ،بيشتر به مثابه زندان بود،نوجواني كه تا آن موقع نه خود را يافته بود نه فرصتي براي كشف خود داشت. او هم به مانند هم دهه اي هايش، از ترس شما مدام در حال فرار بود ،چرا كه در آن سال ها همه بي چون و چرا مجرم بودند. دهه سوم:افسردگي دوستاني كه شهيد نشده بودند،به اعتياد كشيده شدند،يا در نزاع جانشان گرفته شد. عده اي ديگر اميدوار به دنبال زندگي بهتر ميدويدند، اصلاحات قرار بود تاثير بگذارد،نه تنها نگذاشت كه بيشتر همه چيز را ويران كرد.تمام اميد يك جوان سي ساله را. ديگر نه اميد داشتیم نه آينده فقط بايد شانس میاوردیم بايد سرپا مي ماندیم چون عاشق سينما بودم،از ديارم هجرت كردم،بي پشتوانه،در فقر براي زندگي و آينده بهتر. اما افسردگي امانم را بريده بود دهه چهارم:نسل سوخته فيلم ساختم،منع شدم،نقد شدم،اما كوتاه نيامدم،خداوند مرا در آغوش كشيد و كودكي هديه داد،كه تماميت زندگيم در آن خلاصه ميشود. من از خود گذشتم،از روزگاری كه براي من و امثال من ساختيد. اما … از آينده دخترم نخواهم گذشت. از آينده دختران و پسران اين سرزمين نخواهم گذشت. ما نسل سوخته خطاهاي شما هستيم. اكنون كه در دهه پنجم زندگيم هستم،بايد به صراحت اعلام كنم سهم من از زندگي بيشتر از کیان و دیگر کودکان نيست. قبلتر اعلام كرده بودم ((كنار مردمم)) اكنون اعلام ميكنم. ((من خود مردمم))