NIEUWS | Dit is het bericht waarvan je weet dat je ‘m op een dag moet tikken, maar toch steeds uitstelt. Komt ‘ie: ik ga stoppen als correspondent Rusland. Per 1 januari ga ik aan de slag als presentator van het NOS Journaal ✨ Dat dit correspondentschap niet gelopen is zoals ik dat bijna 4 jaar geleden voor me zag toen ik werd aangenomen, is denk ik geen verrassing. Het begin werd uitgesteld door de coronabeperkingen en gesloten grenzen, het eerste jaar zat ik ‘opgesloten’ in Rusland. En toen ik net mijn weg had gevonden brak de verwoestende oorlog uit en veranderde alles. Bommen, misdaden, verdriet, geen vluchten meer, een totale exodus van vrienden en kennissen, militaire censuur, intimidaties en arrestaties van directe collega’s. Praktische zaken als niet bij je geld kunnen, mentale uitdagingen van de repressie waar we onder gebukt gingen: het was allemaal niet makkelijk. En om uiteindelijk binnen een paar uur gedwongen te moeten vertrekken uit het land van mijn oma en mijn standplaats, huis en team te moeten achterlaten was een journalistiek én persoonlijk dieptepunt ❤️🩹 Want wat is je rol nog als je als correspondent niet meer op je standplaats kan zijn? Hoe houd je binding met je land en regio als je er fysiek niet meer mag zijn? Het afgelopen halfjaar heb ik daar een weg in proberen te vinden, maar het is niet houdbaar. Met 1 been in Rusland staan terwijl je weet dat je het land niet meer inkomt onder dit regime gaat simpelweg niet meer. Ik sluit niet uit dat dit ik in de toekomst nog terug zal gaan als dat ooit weer mogelijk is, maar voor nu heb ik zin om iets totaal anders te gaan doen waar ik me in kan vastbijten. Al zal ik Rusland nooit helemaal loslaten ❤️. Gelukkig mag ik de verhalen blijven vertellen over wat er allemaal in de wereld gebeurt, juist in deze journalistiek moeilijke tijden – daar kijk ik naar uit. Ook heb ik zin om mijn privéleven weer een beetje op te bouwen. Iedereen alvast een heel fijn uiteinde en alle goeds voor 2024! 💫 (📷: @roeltjevdsb)
NIEUWS | Dit is het bericht waarvan je weet dat je ‘m op een dag moet tikken, maar toch steeds uitstelt. Komt ‘ie: ik ga stoppen als correspondent Rusland. Per 1 januari ga ik aan de slag als presentator van het NOS Journaal ✨ Dat dit correspondentschap niet gelopen is zoals ik dat bijna 4 jaar geleden voor me zag toen ik werd aangenomen, is denk ik geen verrassing. Het begin werd uitgesteld door de coronabeperkingen en gesloten grenzen, het eerste jaar zat ik ‘opgesloten’ in Rusland. En toen ik net mijn weg had gevonden brak de verwoestende oorlog uit en veranderde alles. Bommen, misdaden, verdriet, geen vluchten meer, een totale exodus van vrienden en kennissen, militaire censuur, intimidaties en arrestaties van directe collega’s. Praktische zaken als niet bij je geld kunnen, mentale uitdagingen van de repressie waar we onder gebukt gingen: het was allemaal niet makkelijk. En om uiteindelijk binnen een paar uur gedwongen te moeten vertrekken uit het land van mijn oma en mijn standplaats, huis en team te moeten achterlaten was een journalistiek én persoonlijk dieptepunt ❤️🩹 Want wat is je rol nog als je als correspondent niet meer op je standplaats kan zijn? Hoe houd je binding met je land en regio als je er fysiek niet meer mag zijn? Het afgelopen halfjaar heb ik daar een weg in proberen te vinden, maar het is niet houdbaar. Met 1 been in Rusland staan terwijl je weet dat je het land niet meer inkomt onder dit regime gaat simpelweg niet meer. Ik sluit niet uit dat dit ik in de toekomst nog terug zal gaan als dat ooit weer mogelijk is, maar voor nu heb ik zin om iets totaal anders te gaan doen waar ik me in kan vastbijten. Al zal ik Rusland nooit helemaal loslaten ❤️. Gelukkig mag ik de verhalen blijven vertellen over wat er allemaal in de wereld gebeurt, juist in deze journalistiek moeilijke tijden – daar kijk ik naar uit. Ook heb ik zin om mijn privéleven weer een beetje op te bouwen. Iedereen alvast een heel fijn uiteinde en alle goeds voor 2024! 💫 (📷: @roeltjevdsb)
NIEUWS | Dit is het bericht waarvan je weet dat je ‘m op een dag moet tikken, maar toch steeds uitstelt. Komt ‘ie: ik ga stoppen als correspondent Rusland. Per 1 januari ga ik aan de slag als presentator van het NOS Journaal ✨ Dat dit correspondentschap niet gelopen is zoals ik dat bijna 4 jaar geleden voor me zag toen ik werd aangenomen, is denk ik geen verrassing. Het begin werd uitgesteld door de coronabeperkingen en gesloten grenzen, het eerste jaar zat ik ‘opgesloten’ in Rusland. En toen ik net mijn weg had gevonden brak de verwoestende oorlog uit en veranderde alles. Bommen, misdaden, verdriet, geen vluchten meer, een totale exodus van vrienden en kennissen, militaire censuur, intimidaties en arrestaties van directe collega’s. Praktische zaken als niet bij je geld kunnen, mentale uitdagingen van de repressie waar we onder gebukt gingen: het was allemaal niet makkelijk. En om uiteindelijk binnen een paar uur gedwongen te moeten vertrekken uit het land van mijn oma en mijn standplaats, huis en team te moeten achterlaten was een journalistiek én persoonlijk dieptepunt ❤️🩹 Want wat is je rol nog als je als correspondent niet meer op je standplaats kan zijn? Hoe houd je binding met je land en regio als je er fysiek niet meer mag zijn? Het afgelopen halfjaar heb ik daar een weg in proberen te vinden, maar het is niet houdbaar. Met 1 been in Rusland staan terwijl je weet dat je het land niet meer inkomt onder dit regime gaat simpelweg niet meer. Ik sluit niet uit dat dit ik in de toekomst nog terug zal gaan als dat ooit weer mogelijk is, maar voor nu heb ik zin om iets totaal anders te gaan doen waar ik me in kan vastbijten. Al zal ik Rusland nooit helemaal loslaten ❤️. Gelukkig mag ik de verhalen blijven vertellen over wat er allemaal in de wereld gebeurt, juist in deze journalistiek moeilijke tijden – daar kijk ik naar uit. Ook heb ik zin om mijn privéleven weer een beetje op te bouwen. Iedereen alvast een heel fijn uiteinde en alle goeds voor 2024! 💫 (📷: @roeltjevdsb)
NIEUWS | Dit is het bericht waarvan je weet dat je ‘m op een dag moet tikken, maar toch steeds uitstelt. Komt ‘ie: ik ga stoppen als correspondent Rusland. Per 1 januari ga ik aan de slag als presentator van het NOS Journaal ✨ Dat dit correspondentschap niet gelopen is zoals ik dat bijna 4 jaar geleden voor me zag toen ik werd aangenomen, is denk ik geen verrassing. Het begin werd uitgesteld door de coronabeperkingen en gesloten grenzen, het eerste jaar zat ik ‘opgesloten’ in Rusland. En toen ik net mijn weg had gevonden brak de verwoestende oorlog uit en veranderde alles. Bommen, misdaden, verdriet, geen vluchten meer, een totale exodus van vrienden en kennissen, militaire censuur, intimidaties en arrestaties van directe collega’s. Praktische zaken als niet bij je geld kunnen, mentale uitdagingen van de repressie waar we onder gebukt gingen: het was allemaal niet makkelijk. En om uiteindelijk binnen een paar uur gedwongen te moeten vertrekken uit het land van mijn oma en mijn standplaats, huis en team te moeten achterlaten was een journalistiek én persoonlijk dieptepunt ❤️🩹 Want wat is je rol nog als je als correspondent niet meer op je standplaats kan zijn? Hoe houd je binding met je land en regio als je er fysiek niet meer mag zijn? Het afgelopen halfjaar heb ik daar een weg in proberen te vinden, maar het is niet houdbaar. Met 1 been in Rusland staan terwijl je weet dat je het land niet meer inkomt onder dit regime gaat simpelweg niet meer. Ik sluit niet uit dat dit ik in de toekomst nog terug zal gaan als dat ooit weer mogelijk is, maar voor nu heb ik zin om iets totaal anders te gaan doen waar ik me in kan vastbijten. Al zal ik Rusland nooit helemaal loslaten ❤️. Gelukkig mag ik de verhalen blijven vertellen over wat er allemaal in de wereld gebeurt, juist in deze journalistiek moeilijke tijden – daar kijk ik naar uit. Ook heb ik zin om mijn privéleven weer een beetje op te bouwen. Iedereen alvast een heel fijn uiteinde en alle goeds voor 2024! 💫 (📷: @roeltjevdsb)
NIEUWS | Dit is het bericht waarvan je weet dat je ‘m op een dag moet tikken, maar toch steeds uitstelt. Komt ‘ie: ik ga stoppen als correspondent Rusland. Per 1 januari ga ik aan de slag als presentator van het NOS Journaal ✨ Dat dit correspondentschap niet gelopen is zoals ik dat bijna 4 jaar geleden voor me zag toen ik werd aangenomen, is denk ik geen verrassing. Het begin werd uitgesteld door de coronabeperkingen en gesloten grenzen, het eerste jaar zat ik ‘opgesloten’ in Rusland. En toen ik net mijn weg had gevonden brak de verwoestende oorlog uit en veranderde alles. Bommen, misdaden, verdriet, geen vluchten meer, een totale exodus van vrienden en kennissen, militaire censuur, intimidaties en arrestaties van directe collega’s. Praktische zaken als niet bij je geld kunnen, mentale uitdagingen van de repressie waar we onder gebukt gingen: het was allemaal niet makkelijk. En om uiteindelijk binnen een paar uur gedwongen te moeten vertrekken uit het land van mijn oma en mijn standplaats, huis en team te moeten achterlaten was een journalistiek én persoonlijk dieptepunt ❤️🩹 Want wat is je rol nog als je als correspondent niet meer op je standplaats kan zijn? Hoe houd je binding met je land en regio als je er fysiek niet meer mag zijn? Het afgelopen halfjaar heb ik daar een weg in proberen te vinden, maar het is niet houdbaar. Met 1 been in Rusland staan terwijl je weet dat je het land niet meer inkomt onder dit regime gaat simpelweg niet meer. Ik sluit niet uit dat dit ik in de toekomst nog terug zal gaan als dat ooit weer mogelijk is, maar voor nu heb ik zin om iets totaal anders te gaan doen waar ik me in kan vastbijten. Al zal ik Rusland nooit helemaal loslaten ❤️. Gelukkig mag ik de verhalen blijven vertellen over wat er allemaal in de wereld gebeurt, juist in deze journalistiek moeilijke tijden – daar kijk ik naar uit. Ook heb ik zin om mijn privéleven weer een beetje op te bouwen. Iedereen alvast een heel fijn uiteinde en alle goeds voor 2024! 💫 (📷: @roeltjevdsb)
Zo’n prachtige en bijzondere reis mogen maken met mijn beste vriendinnetje @isabelvr 🤍 enorm verrast door Panama – een echte urban jungle, waar de skyscrapers doen denken aan NYC of Dubai, maar waar de ongelofelijk mooie natuur overal dichtbij is. We besloten hier eigenlijk vrij spontaan heen te gaan vanaf Curacao – ‘zo kom je nog eens ergens’ – maar ik had het voor geen goud willen missen. De mensen, het eten, de muziek. Wie weet word ik in een volgend leven nog wel eens Zuid-Amerika correspondent 🙃. Wil je meer zien van deze reis? Check dan m’n stories in de highlights. Aanrader! 🇵🇦
Zo’n prachtige en bijzondere reis mogen maken met mijn beste vriendinnetje @isabelvr 🤍 enorm verrast door Panama – een echte urban jungle, waar de skyscrapers doen denken aan NYC of Dubai, maar waar de ongelofelijk mooie natuur overal dichtbij is. We besloten hier eigenlijk vrij spontaan heen te gaan vanaf Curacao – ‘zo kom je nog eens ergens’ – maar ik had het voor geen goud willen missen. De mensen, het eten, de muziek. Wie weet word ik in een volgend leven nog wel eens Zuid-Amerika correspondent 🙃. Wil je meer zien van deze reis? Check dan m’n stories in de highlights. Aanrader! 🇵🇦
Zo’n prachtige en bijzondere reis mogen maken met mijn beste vriendinnetje @isabelvr 🤍 enorm verrast door Panama – een echte urban jungle, waar de skyscrapers doen denken aan NYC of Dubai, maar waar de ongelofelijk mooie natuur overal dichtbij is. We besloten hier eigenlijk vrij spontaan heen te gaan vanaf Curacao – ‘zo kom je nog eens ergens’ – maar ik had het voor geen goud willen missen. De mensen, het eten, de muziek. Wie weet word ik in een volgend leven nog wel eens Zuid-Amerika correspondent 🙃. Wil je meer zien van deze reis? Check dan m’n stories in de highlights. Aanrader! 🇵🇦
Madrid met de meiden 🤍 zo healing om een paar dagen alleen maar te slenteren, dansen, heerlijk te eten en mooie gesprekken te hebben over life, de media en het correspondentschap. Dank liefste @oumiiee dat je @sheilybelhaj en mij alle ins&outs van deze prachtige stad hebt laten zien ✨ nu volop inwerken en binnenkort dan écht beginnen met m’n nieuwe baan 📺 #grateful
Madrid met de meiden 🤍 zo healing om een paar dagen alleen maar te slenteren, dansen, heerlijk te eten en mooie gesprekken te hebben over life, de media en het correspondentschap. Dank liefste @oumiiee dat je @sheilybelhaj en mij alle ins&outs van deze prachtige stad hebt laten zien ✨ nu volop inwerken en binnenkort dan écht beginnen met m’n nieuwe baan 📺 #grateful
Madrid met de meiden 🤍 zo healing om een paar dagen alleen maar te slenteren, dansen, heerlijk te eten en mooie gesprekken te hebben over life, de media en het correspondentschap. Dank liefste @oumiiee dat je @sheilybelhaj en mij alle ins&outs van deze prachtige stad hebt laten zien ✨ nu volop inwerken en binnenkort dan écht beginnen met m’n nieuwe baan 📺 #grateful
Madrid met de meiden 🤍 zo healing om een paar dagen alleen maar te slenteren, dansen, heerlijk te eten en mooie gesprekken te hebben over life, de media en het correspondentschap. Dank liefste @oumiiee dat je @sheilybelhaj en mij alle ins&outs van deze prachtige stad hebt laten zien ✨ nu volop inwerken en binnenkort dan écht beginnen met m’n nieuwe baan 📺 #grateful
Madrid met de meiden 🤍 zo healing om een paar dagen alleen maar te slenteren, dansen, heerlijk te eten en mooie gesprekken te hebben over life, de media en het correspondentschap. Dank liefste @oumiiee dat je @sheilybelhaj en mij alle ins&outs van deze prachtige stad hebt laten zien ✨ nu volop inwerken en binnenkort dan écht beginnen met m’n nieuwe baan 📺 #grateful
Madrid met de meiden 🤍 zo healing om een paar dagen alleen maar te slenteren, dansen, heerlijk te eten en mooie gesprekken te hebben over life, de media en het correspondentschap. Dank liefste @oumiiee dat je @sheilybelhaj en mij alle ins&outs van deze prachtige stad hebt laten zien ✨ nu volop inwerken en binnenkort dan écht beginnen met m’n nieuwe baan 📺 #grateful
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍
Life, lately 🪩🥹✨het is soms nog steeds onwerkelijk dat (bijna) al mijn liefste mensen nu weer letterlijk dichtbij in mijn leven zijn, in plaats van al die jaren long-distance en gehaaste momenten als ik weer even in Nederland was. Zin in meer van dit in 2024 🤍