.
سجاد ملکشاهی شهروند اهل قروه در استان کردستان پس از انتشار یک ویدئو در انتقاد از حکومت و درخواست از مردم برای عدم شرکت در انتخابات، در منزل خود بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی به چنان فلاکتی افتاده است که یک کاسب در مغازه خودش درباره انتخابات نظری می‌دهد، آن را تهدید علیه خود می‌داند و احساس خطر میکنند.
او در این ویدئو نه توهینی به کسی کرده است و نه عمل مجرمانه‌ای انجام داده است. این شهروند آزاده قروه‌ای تنها میگوید اگر می‌خواهید رای بدهید، بدانید که به اختلاس و دزدی و تورم و وضعیت موجود رای داده اید.
سرکوبگران می‌خواهند ترس را بین مردم گسترش دهند تا مردم عادی حتی حرف هم نزنند. اما این دست و پا زدن بی فایده است. مردم مدتهاست که از ترس‌های خود گذر کرده‌اند و تخم ترس هیچگاه در سرزمینی که داغدار و دادخواه زیباترین و شجاع ترین جوانانش است، رشد نخواهد کرد و تکثیر نخواهد شد.
راوی شجاعت و تکثیر کننده شهامت باشیم.
#رای_بی_رای
.
تعظیم مارک روته، نخست وزیر هلند در برابر کوثر افتخاری یکی از زنانی که در اعتراضات پس از قتل #مهسا_امینی یکی از چشمانش را با اصابت گلوله ساچمه‌ای سرکوبگران از دست داد. کوثر افتخاری به رییس پارلمان اروپا گفت: من سند زنده جنایت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستم و برای همین خوشحالم که کنفرانس امنیتی مونیخ، جمهوری اسلامی را دعوت نکرد اما خواسته ما این است که سپاه را در لیست تروریستی قرار دهید.
#زن_زندگی_آزادی
.
در ویدیویی که به دستم رسیده می‌توانید توحش گله‌ای ماموران خامنه‌ای را ببینید که چطور به یک شهروند زن حمله کرده و با ضرب و شتم، او را به زور سوار ماشین میکنند و می‌برند.
فرستنده میگوید این اتفاق دیروز یعنی ۲۵ بهمن در تهران که مصادف با ولنتاین و روز عشق بود، افتاد و این زن را به خاطر حجاب به بدترین و وحشیانه‌ترین شکل ممکن بردند. آنچه در این ویدیوی تلخ می‌بینیم ماهیت واقعی رژیم ضد زن و جنایتکار جمهوری اسلامی است. دنیا باید ببیند که وقتی می‌گوییم این وحوش خطرناک هستند و جایشان در مجامع بین‌الملل نیست و نباید دعوت شوند از چه چیز حرف می‌زنیم.
اگر کسی از شما در حین این اتفاق آنجا حضور داشته و اطلاعات بیشتری دارد لطفا به تلگرام و یا واتساپ من اطلاع دهد.
#مبارزه_مدنی
#دوربین_ما_اسلحه_ما
#نه_به_حجاب_اجباری
#تماشاچی_نباشیم
#زن_زندگی_آزادی
.
در میزگردی که برای تشویق مردم به شرکت در انتخابات، به صورت زنده از شبکه ۳ صداوسیما پخش شد یکی از میهمانان برنامه گفت دلیل رای دادنش این است که کسانی مثل مسیح علینژاد و علی کریمی که می‌خواهند کشور را زمین بزنند، خواستار تحریم انتخابات شده‌اند.
خواسته من و امثال من زمین زدن جمهوری اسلامی و اتفاقا سربلندی کشور است. کشوری که این روزها به خاطر فساد و بی‌کفایتی شما غارتگران و دزدان در تمام عرصه‌ها به ورطه ورشکستگی افتاده است.
کسی برای مردم ایران تعیین تکلیف نمی‌کند. آنها خود پس از اینهمه سال فهمیده‌اند انتخابات شما در واقع انتصابات و نمایش خیمه شب بازی ست. آنان همین چند روز پیش در خیابان شعار دادند «عدالتی ندیدیم، ما دیگه رای نمی‌دیم». همانظور که پیش از این شعار داده بودند: «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا»
حالا هی بالا و پایین بپرید و در رسانه بی‌مخاطبتان که همان همقطارانتان هم رغبت نمی‌کنند پای آن بنشینند، برای همدیگر دست بزنید و هورا بکشید.
خواب مشارکت مردم در انتخابات را ببینید!
#زن_زندگی_آزادی
#رای_بی_رای
.
جمهوری اسلامی امروز ورشکسته‌ترین حکومت تاریخ از نظر اقبال مردمی‌ست. تقریبا هیچ قشری از جامعه نیست که رضایتی از عملکرد حکومت تبهکاران و دزدان داشته باشد به جز همان قشری که سفت و سخت پای سفره انقلاب نشسته‌اند. همان‌ها که هر جنایتی میکنند که بساط چپاول و دزدی‌شان از سرمایههای این سرزمین جمع نشود.
امروز پنجشنبه ۲۶ بهمن، شماری از مالباختگان شرکت ریحان تاک مقابل ساختمان استانداری قزوین با برپایی تجمع اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدند.
آنها شعار می‌دادند: “ما دیگه رای نمی‌دیم، عدالتی ندیدیم”
هولدینگ “طروات نوین ریحان تاک” و مدیر آن محمدرضا غفاری در سالهای گذشته با عناوینی از قبیل کارآفرین نمونه، مدیر تیم فوتبال، مدیر شرکت فروش خودرو و همینطور یک فرد خیّر، با وعده سود زیاد و با حمایت برخی مسئولان حکومتی اقدام به جذب سرمایههای مردم کرده بود.
.
نیلی داوودی، همسر جاویدنام علیرضا خوشکار بیانی، جوان ۳۱ سالهای که روز ۱۶ آذر سال گذشته در بلوار مرزداران تهران توسط نیروهای سرکوبگر به قتل رسید روز گذشته به مناسبت روز ولنتاین با انتشار این ویدیو نوشت:
«بمونه یادگار از ولنتاین ۱۴۰۲
هیچوقت شما رو به خاطر بلایی که سرم آوردید نمی‌بخشم
علیرضا تنها حس عشقی بود که من تو این دنیا می‌تونستم تجربه‌ش کنم.
تنها کسی بود که کنارش حس می‌کردم خیلی کامل شدم.
علیرضا عشق دوران کودکی من بود و نبودنش با هیچ چیز جبران نمیشه.
ستوان دوم جواد درگاهی الهی روزگارت سیاه سیاه سیاه بشه.
اینم خطاب به همه میگم
به عشق علیرضا قسم من لذت میبرم وقتی عکساتون رو با پارتنراتون می‌بینم. واسه اینکه از عشقتون عکس می‌گذارید اصلا احساس عذاب وجدان نداشته باشید.
تا می‌تونید عاشقی کنید و لذت ببرید.
امروز باهاش عاشقی کن فردا رو هیچکس ندیده.
منم با علیرضا دارم زندگی میکنم فقط شماها نمیتونید ببینیدش❤️»
@nili.davoudi
.
در حالی که خبر اجرایی شدن حکم نزدیک به ۴ سال #سپیده_رشنو به خاطر مقاومت علیه حجاب اجباری، آمده و او راهی زندان است، در حالی که ژینا #مهسا_امينى و #آرمیتا_گراوند فقط به خاطر حجاب کشته شدند، جماعتی فیلم‌های مقاومت مدنی زنان علیه حجاب اجباری و #پیاده_روی_بدون_حجاب زنان را منتشر و وانمود میکنند جمهوری اسلامی سر حجاب کوتاه آمده و به خود ما زنان حمله میکنند که چرا مبارزه را به زنان و حجاب تقلیل دادید.
ما ادامه این راه را به زنان هشت مارس ۵۷، به هما دارابی، به زنان کمپین‌های آزادی‌های یواشکی، چهارشنبه‌های سفید، دختران خیابان انقلاب و به سپیده رشنو‌هایی بدهکاریم که همین امروز خبر اجرایی شدن حکمش آمد.
#زن_زندگى_آزادى
.
تصویر و پیام دریافتی:
(ویدئو فاقد صداست)
“خانم علینژاد حتما اطلاع رسانی کنید.
الان دارن توی کشور یکماه زودتر و قبل از انتخابات یارانه میدن اما این یارانه این بار پول نیست که واریزش کنند. این‌بار یارانه رو کردند مایحتاج مثل روغن و برنج و تخم مرغ و تن ماهی و این چیزها که مردم رو بیارن جلوی مغازهای مورد نظرشون که این‌ها رو پخش می‌کنه. چنان ازدحامی میشه جلوی مغازها که اون سرش ناپیداست.
بعد میان و فیلم می‌گیرن و مطمئن باشید که ۲ اسفند بعضی از همون فیلم‌ها رو از صداوسیما پخش میکنند که حضور پرشور ملت پای صندوق‌های رای!
اگه میشه اطلاع‌رسانی کنید.”
#رای_بی_رای
.
حسین شریعتمداری ملیجک خامنه‌ای و سردبیر روزنامه کیهان درباره انتخابات گفت: «در شرایط فعلی نفس حضور در انتخابات فارغ از آنکه چه کسی را انتخاب می‌کنیم، برای حفظ اقتدار نظام و مقابله با دشمن ضرورت دارد. کشور امروز در شرایط حساسی است، البته این شرایط از ابتدای پیروزی انقلاب تا امروز ادامه داشته است. او افزود: برخی می‌گویند که با رای ندادن اعتراض خودشان را نشان می‌دهند اما اعتراض خاموش به جایی نمی‌رسد.»
بله ما هم می‌دانیم فقط با اعتراض خاموش که یک نمونه آن تحریم انتخابات است، جمهوری اسلامی سرنگون نخواهد شد اما از هر راهی که بتوانیم و ممکن باشد برای تضعیف جمهوری اسلامی که در واقع یک گروه تروریست مسلح و خونریز است که سرنوشت ایرانیان را گروگان گرفته است، اقدام خواهیم کرد.
چهل و پنج سال است با عبارت «شرایط حساس کنونی» بر روی فساد و بی کفایتی و جنایات خود سرپوش گذاشته‌اند. بهترین نسخه برای حل مشکلات کشوری که نزدیک نیم قرن به بهانه شرایط بحرانی و حساس، جواب هر اعتراضی را با زندان و گلوله داده است، تغییر حکومت و دادگاهی کردن عاملان این وضعیت است.
#رای_بی_رای
.
در کنفرانس مونیخ امسال نیز با تلاش بسیار موفق شدیم حضور نماینده جمهوری اسلامی را حذف کنیم و‌حامل این پیام باشیم که انقلاب ایران همچنان زنده است و اگر جهان به ثبات و امنیت فکر میکند باید به مردم ایران بپیوندد برای پایان دادن به جمهوری اسلامی. در این کنفرانس به من به عنوان عضوی از جامعه مدنی و حقوق بشری ایران فرصتی داده شده بود تا از مقاومت خودم بگویم. نام پنل «طغیان‌گران» بود. در این پنل برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۱ ماریا رسا، زين مار آونگ، وزیر امور خارجه گروه اپوزوسیون میانمار، سیلویا چیخانوس کایا، از رییس جمهور اپوزیسیون دموکراتیک بلاروس، سخن گفتیم. پنل توسط هیلاری کیلینتون مدیریت شد.
در فرصتی که به در اختیارم قرار گرفت گفتم «می‌خواهم که صدای طغیان‌گران واقعی ایران باشم. من داستان‌های مقاومت شما را شنیدم و آمده‌ام بگویم که زنان ایرانی قربانی نیستند. قهرمانند. می‌خواهم داستان این قهرمانان را بگویم» کوثر افتخاری زن شجاعی که بینایی یکی از چشم‌هایش را در اعتراضات پس از قتل مهسا ژینا امینی از دست داد، همراه من در کنفرانس حضور داشت را صدا کردم. او فقط یکی از هزاران قربانی یک حکومت ظالم است از در دو پنل متفاوت از جایش بلند شد و جمعیت برای او با احترام دست زد. کوثر به رهبران و‌سیاستمداران در مونیخ گفت «من سند زنده تروریستی بودن سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستم، آمدم تا بگویم سپاهی که حتی نام ایران را با خود ندارد به زنان و مردان شلیک میکند، فقط به جرم اینکه آزادی و دموکراسی می‌خواهند»
در سخنرانی‌ام اشاره کردم که قبل از رسیدن به کنفرانس مونیخ نامه‌ای دریافت کردم از سپیده قلیان، زنی که بی‌حجاب پس از آزادی جلوی زندان فریاد زد «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک». سکوت سنگینی فضای پنل را گرفت. در نامه سپیده قلیان از زندان اوین به کنفرانس مونیخ به این تکه تاکید کردم «انقلاب‌ها فراز و فرود دارند، جهان باید از نهاد‌های دموکراتیک و مدنی ایران دفاع کند. به آمار اعدام‌ها در ایران نگاه کنید، این‌ها فقط عدد نیستند هر کدام آنها یک زندگی بودند. ما در حال سرکوب بیشتر هستیم چون در حال مقاومت بیشتر هستیم» به اعتصاب زندانیان زن چند وقت پیش دربند زنان اوین اشاره کردم و گفتم آنها اعتصاب غذا کردند که توجه جامعه جهانی را به اعدام‌ها جلب کنند. نام چهار زندانی زن از چهار نظر سیاسی متفاوت را بردم: «گلرخ ایرایی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی»
در همین پنل عکس ژینا مهسا امینی را بالا بردم و گفتم او را می‌شناسید؟
ادامه در بخش نظرات …
.
در کنفرانس مونیخ امسال نیز با تلاش بسیار موفق شدیم حضور نماینده جمهوری اسلامی را حذف کنیم و‌حامل این پیام باشیم که انقلاب ایران همچنان زنده است و اگر جهان به ثبات و امنیت فکر میکند باید به مردم ایران بپیوندد برای پایان دادن به جمهوری اسلامی. در این کنفرانس به من به عنوان عضوی از جامعه مدنی و حقوق بشری ایران فرصتی داده شده بود تا از مقاومت خودم بگویم. نام پنل «طغیان‌گران» بود. در این پنل برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۱ ماریا رسا، زين مار آونگ، وزیر امور خارجه گروه اپوزوسیون میانمار، سیلویا چیخانوس کایا، از رییس جمهور اپوزیسیون دموکراتیک بلاروس، سخن گفتیم. پنل توسط هیلاری کیلینتون مدیریت شد.
در فرصتی که به در اختیارم قرار گرفت گفتم «می‌خواهم که صدای طغیان‌گران واقعی ایران باشم. من داستان‌های مقاومت شما را شنیدم و آمده‌ام بگویم که زنان ایرانی قربانی نیستند. قهرمانند. می‌خواهم داستان این قهرمانان را بگویم» کوثر افتخاری زن شجاعی که بینایی یکی از چشم‌هایش را در اعتراضات پس از قتل مهسا ژینا امینی از دست داد، همراه من در کنفرانس حضور داشت را صدا کردم. او فقط یکی از هزاران قربانی یک حکومت ظالم است از در دو پنل متفاوت از جایش بلند شد و جمعیت برای او با احترام دست زد. کوثر به رهبران و‌سیاستمداران در مونیخ گفت «من سند زنده تروریستی بودن سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستم، آمدم تا بگویم سپاهی که حتی نام ایران را با خود ندارد به زنان و مردان شلیک میکند، فقط به جرم اینکه آزادی و دموکراسی می‌خواهند»
در سخنرانی‌ام اشاره کردم که قبل از رسیدن به کنفرانس مونیخ نامه‌ای دریافت کردم از سپیده قلیان، زنی که بی‌حجاب پس از آزادی جلوی زندان فریاد زد «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک». سکوت سنگینی فضای پنل را گرفت. در نامه سپیده قلیان از زندان اوین به کنفرانس مونیخ به این تکه تاکید کردم «انقلاب‌ها فراز و فرود دارند، جهان باید از نهاد‌های دموکراتیک و مدنی ایران دفاع کند. به آمار اعدام‌ها در ایران نگاه کنید، این‌ها فقط عدد نیستند هر کدام آنها یک زندگی بودند. ما در حال سرکوب بیشتر هستیم چون در حال مقاومت بیشتر هستیم» به اعتصاب زندانیان زن چند وقت پیش دربند زنان اوین اشاره کردم و گفتم آنها اعتصاب غذا کردند که توجه جامعه جهانی را به اعدام‌ها جلب کنند. نام چهار زندانی زن از چهار نظر سیاسی متفاوت را بردم: «گلرخ ایرایی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی»
در همین پنل عکس ژینا مهسا امینی را بالا بردم و گفتم او را می‌شناسید؟
ادامه در بخش نظرات …
.
در کنفرانس مونیخ امسال نیز با تلاش بسیار موفق شدیم حضور نماینده جمهوری اسلامی را حذف کنیم و‌حامل این پیام باشیم که انقلاب ایران همچنان زنده است و اگر جهان به ثبات و امنیت فکر میکند باید به مردم ایران بپیوندد برای پایان دادن به جمهوری اسلامی. در این کنفرانس به من به عنوان عضوی از جامعه مدنی و حقوق بشری ایران فرصتی داده شده بود تا از مقاومت خودم بگویم. نام پنل «طغیان‌گران» بود. در این پنل برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۱ ماریا رسا، زين مار آونگ، وزیر امور خارجه گروه اپوزوسیون میانمار، سیلویا چیخانوس کایا، از رییس جمهور اپوزیسیون دموکراتیک بلاروس، سخن گفتیم. پنل توسط هیلاری کیلینتون مدیریت شد.
در فرصتی که به در اختیارم قرار گرفت گفتم «می‌خواهم که صدای طغیان‌گران واقعی ایران باشم. من داستان‌های مقاومت شما را شنیدم و آمده‌ام بگویم که زنان ایرانی قربانی نیستند. قهرمانند. می‌خواهم داستان این قهرمانان را بگویم» کوثر افتخاری زن شجاعی که بینایی یکی از چشم‌هایش را در اعتراضات پس از قتل مهسا ژینا امینی از دست داد، همراه من در کنفرانس حضور داشت را صدا کردم. او فقط یکی از هزاران قربانی یک حکومت ظالم است از در دو پنل متفاوت از جایش بلند شد و جمعیت برای او با احترام دست زد. کوثر به رهبران و‌سیاستمداران در مونیخ گفت «من سند زنده تروریستی بودن سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستم، آمدم تا بگویم سپاهی که حتی نام ایران را با خود ندارد به زنان و مردان شلیک میکند، فقط به جرم اینکه آزادی و دموکراسی می‌خواهند»
در سخنرانی‌ام اشاره کردم که قبل از رسیدن به کنفرانس مونیخ نامه‌ای دریافت کردم از سپیده قلیان، زنی که بی‌حجاب پس از آزادی جلوی زندان فریاد زد «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک». سکوت سنگینی فضای پنل را گرفت. در نامه سپیده قلیان از زندان اوین به کنفرانس مونیخ به این تکه تاکید کردم «انقلاب‌ها فراز و فرود دارند، جهان باید از نهاد‌های دموکراتیک و مدنی ایران دفاع کند. به آمار اعدام‌ها در ایران نگاه کنید، این‌ها فقط عدد نیستند هر کدام آنها یک زندگی بودند. ما در حال سرکوب بیشتر هستیم چون در حال مقاومت بیشتر هستیم» به اعتصاب زندانیان زن چند وقت پیش دربند زنان اوین اشاره کردم و گفتم آنها اعتصاب غذا کردند که توجه جامعه جهانی را به اعدام‌ها جلب کنند. نام چهار زندانی زن از چهار نظر سیاسی متفاوت را بردم: «گلرخ ایرایی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی»
در همین پنل عکس ژینا مهسا امینی را بالا بردم و گفتم او را می‌شناسید؟
ادامه در بخش نظرات …
.
در کنفرانس مونیخ امسال نیز با تلاش بسیار موفق شدیم حضور نماینده جمهوری اسلامی را حذف کنیم و‌حامل این پیام باشیم که انقلاب ایران همچنان زنده است و اگر جهان به ثبات و امنیت فکر میکند باید به مردم ایران بپیوندد برای پایان دادن به جمهوری اسلامی. در این کنفرانس به من به عنوان عضوی از جامعه مدنی و حقوق بشری ایران فرصتی داده شده بود تا از مقاومت خودم بگویم. نام پنل «طغیان‌گران» بود. در این پنل برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۱ ماریا رسا، زين مار آونگ، وزیر امور خارجه گروه اپوزوسیون میانمار، سیلویا چیخانوس کایا، از رییس جمهور اپوزیسیون دموکراتیک بلاروس، سخن گفتیم. پنل توسط هیلاری کیلینتون مدیریت شد.
در فرصتی که به در اختیارم قرار گرفت گفتم «می‌خواهم که صدای طغیان‌گران واقعی ایران باشم. من داستان‌های مقاومت شما را شنیدم و آمده‌ام بگویم که زنان ایرانی قربانی نیستند. قهرمانند. می‌خواهم داستان این قهرمانان را بگویم» کوثر افتخاری زن شجاعی که بینایی یکی از چشم‌هایش را در اعتراضات پس از قتل مهسا ژینا امینی از دست داد، همراه من در کنفرانس حضور داشت را صدا کردم. او فقط یکی از هزاران قربانی یک حکومت ظالم است از در دو پنل متفاوت از جایش بلند شد و جمعیت برای او با احترام دست زد. کوثر به رهبران و‌سیاستمداران در مونیخ گفت «من سند زنده تروریستی بودن سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستم، آمدم تا بگویم سپاهی که حتی نام ایران را با خود ندارد به زنان و مردان شلیک میکند، فقط به جرم اینکه آزادی و دموکراسی می‌خواهند»
در سخنرانی‌ام اشاره کردم که قبل از رسیدن به کنفرانس مونیخ نامه‌ای دریافت کردم از سپیده قلیان، زنی که بی‌حجاب پس از آزادی جلوی زندان فریاد زد «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک». سکوت سنگینی فضای پنل را گرفت. در نامه سپیده قلیان از زندان اوین به کنفرانس مونیخ به این تکه تاکید کردم «انقلاب‌ها فراز و فرود دارند، جهان باید از نهاد‌های دموکراتیک و مدنی ایران دفاع کند. به آمار اعدام‌ها در ایران نگاه کنید، این‌ها فقط عدد نیستند هر کدام آنها یک زندگی بودند. ما در حال سرکوب بیشتر هستیم چون در حال مقاومت بیشتر هستیم» به اعتصاب زندانیان زن چند وقت پیش دربند زنان اوین اشاره کردم و گفتم آنها اعتصاب غذا کردند که توجه جامعه جهانی را به اعدام‌ها جلب کنند. نام چهار زندانی زن از چهار نظر سیاسی متفاوت را بردم: «گلرخ ایرایی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی»
در همین پنل عکس ژینا مهسا امینی را بالا بردم و گفتم او را می‌شناسید؟
ادامه در بخش نظرات …
.
در کنفرانس مونیخ امسال نیز با تلاش بسیار موفق شدیم حضور نماینده جمهوری اسلامی را حذف کنیم و‌حامل این پیام باشیم که انقلاب ایران همچنان زنده است و اگر جهان به ثبات و امنیت فکر میکند باید به مردم ایران بپیوندد برای پایان دادن به جمهوری اسلامی. در این کنفرانس به من به عنوان عضوی از جامعه مدنی و حقوق بشری ایران فرصتی داده شده بود تا از مقاومت خودم بگویم. نام پنل «طغیان‌گران» بود. در این پنل برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۱ ماریا رسا، زين مار آونگ، وزیر امور خارجه گروه اپوزوسیون میانمار، سیلویا چیخانوس کایا، از رییس جمهور اپوزیسیون دموکراتیک بلاروس، سخن گفتیم. پنل توسط هیلاری کیلینتون مدیریت شد.
در فرصتی که به در اختیارم قرار گرفت گفتم «می‌خواهم که صدای طغیان‌گران واقعی ایران باشم. من داستان‌های مقاومت شما را شنیدم و آمده‌ام بگویم که زنان ایرانی قربانی نیستند. قهرمانند. می‌خواهم داستان این قهرمانان را بگویم» کوثر افتخاری زن شجاعی که بینایی یکی از چشم‌هایش را در اعتراضات پس از قتل مهسا ژینا امینی از دست داد، همراه من در کنفرانس حضور داشت را صدا کردم. او فقط یکی از هزاران قربانی یک حکومت ظالم است از در دو پنل متفاوت از جایش بلند شد و جمعیت برای او با احترام دست زد. کوثر به رهبران و‌سیاستمداران در مونیخ گفت «من سند زنده تروریستی بودن سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستم، آمدم تا بگویم سپاهی که حتی نام ایران را با خود ندارد به زنان و مردان شلیک میکند، فقط به جرم اینکه آزادی و دموکراسی می‌خواهند»
در سخنرانی‌ام اشاره کردم که قبل از رسیدن به کنفرانس مونیخ نامه‌ای دریافت کردم از سپیده قلیان، زنی که بی‌حجاب پس از آزادی جلوی زندان فریاد زد «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک». سکوت سنگینی فضای پنل را گرفت. در نامه سپیده قلیان از زندان اوین به کنفرانس مونیخ به این تکه تاکید کردم «انقلاب‌ها فراز و فرود دارند، جهان باید از نهاد‌های دموکراتیک و مدنی ایران دفاع کند. به آمار اعدام‌ها در ایران نگاه کنید، این‌ها فقط عدد نیستند هر کدام آنها یک زندگی بودند. ما در حال سرکوب بیشتر هستیم چون در حال مقاومت بیشتر هستیم» به اعتصاب زندانیان زن چند وقت پیش دربند زنان اوین اشاره کردم و گفتم آنها اعتصاب غذا کردند که توجه جامعه جهانی را به اعدام‌ها جلب کنند. نام چهار زندانی زن از چهار نظر سیاسی متفاوت را بردم: «گلرخ ایرایی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی»
در همین پنل عکس ژینا مهسا امینی را بالا بردم و گفتم او را می‌شناسید؟
ادامه در بخش نظرات …
.
در کنفرانس مونیخ امسال نیز با تلاش بسیار موفق شدیم حضور نماینده جمهوری اسلامی را حذف کنیم و‌حامل این پیام باشیم که انقلاب ایران همچنان زنده است و اگر جهان به ثبات و امنیت فکر میکند باید به مردم ایران بپیوندد برای پایان دادن به جمهوری اسلامی. در این کنفرانس به من به عنوان عضوی از جامعه مدنی و حقوق بشری ایران فرصتی داده شده بود تا از مقاومت خودم بگویم. نام پنل «طغیان‌گران» بود. در این پنل برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۱ ماریا رسا، زين مار آونگ، وزیر امور خارجه گروه اپوزوسیون میانمار، سیلویا چیخانوس کایا، از رییس جمهور اپوزیسیون دموکراتیک بلاروس، سخن گفتیم. پنل توسط هیلاری کیلینتون مدیریت شد.
در فرصتی که به در اختیارم قرار گرفت گفتم «می‌خواهم که صدای طغیان‌گران واقعی ایران باشم. من داستان‌های مقاومت شما را شنیدم و آمده‌ام بگویم که زنان ایرانی قربانی نیستند. قهرمانند. می‌خواهم داستان این قهرمانان را بگویم» کوثر افتخاری زن شجاعی که بینایی یکی از چشم‌هایش را در اعتراضات پس از قتل مهسا ژینا امینی از دست داد، همراه من در کنفرانس حضور داشت را صدا کردم. او فقط یکی از هزاران قربانی یک حکومت ظالم است از در دو پنل متفاوت از جایش بلند شد و جمعیت برای او با احترام دست زد. کوثر به رهبران و‌سیاستمداران در مونیخ گفت «من سند زنده تروریستی بودن سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستم، آمدم تا بگویم سپاهی که حتی نام ایران را با خود ندارد به زنان و مردان شلیک میکند، فقط به جرم اینکه آزادی و دموکراسی می‌خواهند»
در سخنرانی‌ام اشاره کردم که قبل از رسیدن به کنفرانس مونیخ نامه‌ای دریافت کردم از سپیده قلیان، زنی که بی‌حجاب پس از آزادی جلوی زندان فریاد زد «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک». سکوت سنگینی فضای پنل را گرفت. در نامه سپیده قلیان از زندان اوین به کنفرانس مونیخ به این تکه تاکید کردم «انقلاب‌ها فراز و فرود دارند، جهان باید از نهاد‌های دموکراتیک و مدنی ایران دفاع کند. به آمار اعدام‌ها در ایران نگاه کنید، این‌ها فقط عدد نیستند هر کدام آنها یک زندگی بودند. ما در حال سرکوب بیشتر هستیم چون در حال مقاومت بیشتر هستیم» به اعتصاب زندانیان زن چند وقت پیش دربند زنان اوین اشاره کردم و گفتم آنها اعتصاب غذا کردند که توجه جامعه جهانی را به اعدام‌ها جلب کنند. نام چهار زندانی زن از چهار نظر سیاسی متفاوت را بردم: «گلرخ ایرایی، نرگس محمدی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی»
در همین پنل عکس ژینا مهسا امینی را بالا بردم و گفتم او را می‌شناسید؟
ادامه در بخش نظرات …
.
پرسش از آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا درباره جمهوری اسلامی در کنفرانس مونیخ:
” نمی شود در باره امنیت جهانی صحبت کرد و جمهوری اسلامی را نادیده گرفت”
.
پوتین مخالف سرشناس خود را در زندان کشت. مقامات زندانی که آلکسی ناوالنی منتقد و مخالف سرشناس پوتین در آن محبوس بود از مرگ ناگهانی او در زندان خبر دادند.
مقامات روسی اعلام کردند که او در هنگام هواخوری ناگهان بد حال شد و به زمین افتاد. چه کسی باور میکند؟ همه می‌دانند که پوتین قاتل اوست. یک کانال تلگرامی در روسیه ویدئوی جلسهٔ دیروز آلکسی ناوالنی در دادگاه را منتشر کرد که او را سر حال و خندان نشان می‌دهد که با قاضی شوخی میکند.
پیش از این نیز به جان این مخالف سرشناس پوتین با ماده سمی سوء قصد شده بود که او پس از درمان و معالجه تصمیم گرفت به روسیه بازگردد.
دیکتاتورها روش کارشان شبیه هم است. قتل و ترور و حذف فیزیکی مخالفان امضای پوتین و خامنه‌ای و سایر حکام خودکامه است.
.
در شروع سخنانم در یکی از جلسات برگزار شده در کنفرانس امنیتی مونیخ به میزبانی هیلاری کلینتون سعی کردم صدای زنان آزادیخواه ایران و به ویژه زندانیان زن محبوس در زندان اوین باشم که در خط مقدم نبرد با حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی، شجاعانه می‌جنگند. از سپیده قلیان گفتم که در همان روز آزادی از زندان مقابل زندان اوین فریاد زد: ” خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک” و در ادامه بخشی از بیانیه زنان زندانی در زندان اوین را خواندم که با اعتصاب غذای خود خواهان جلب توجه بین‌المللی به اعدام‌ها در جمهوری اسلامی و به چالش کشیدن این حکومت در عرصه جهانی هستند.
در این میزگرد که با حضور فعالان مدنی از کشورهای میانمار و بلاروس تشکیل شده بود، از افزایش آمار اعدام‌ها در ایران و مقاومت مدنی زنان در ایران سخن گفتم و اینکه مردم آزادیخواه ایران و به خصوص زنان ایران تنها سرنگونی جمهوری اسلامی را می‌خواهند.
#زن_زندگی_آزادی
.
برنامه این هفته تبلت یک برنامه ویژه برای ولنتاین بود و مخصوص نسلی بود که عشق را از پستوی خانه‌ها بیرون کشیدند و کمترین سرودشان بوسه در معابر بود. بوسه‌ای که همه جای دنیا زیباست و در جمهوری اسلامی عمل مجرمانه دانسته میشود.
حکومتی که از یکسو بوسه دو دلداده را “منافی عفت” تلقی کند و از سوی دیگر اعدام در ملاء عام و رابطه جنسی با کودکان را مجاز بداند، حکومتی داعشی‌ست و حتما باید سرنگون شود.
برنامه این هفته به یاد عاشقانی تهیه شد که جمهوری اسلامی فرصت عاشقی کردن و زندگی را از آنان گرفت و تقدیم میشود به عشاقی که حتی در این روزها و زیر سایه سیاه جمهوری اسلامی از عشق ورزیدن دست نکشیدند.
#ولنتاین
#تبلت
.
مسیح علینژاد به صدای آمریکا: جمهوری اسلامی فقط «زبان فشار» را می‌فهمد
.
در برنامه این هفته تبلت با زنی گفتگو کردم که عاشق بود. عاشق همسرش که جمهوری اسلامی، او را بی‌رحمانه، اعدام کرد.
بیان عظیمی همسر پژمان فاتحی و مادر پسری کوچک به نام صباح است. او میگوید همسرش آرزوی دیدن تصویری از پسرشان را داشت اما ماموران جمهوری اسلامی به او گفته بودند که تنها زمانی که او را به پای چوبه دار ببرند عکس صباح را به او نشان خواهند داد. وعده‌ای که او باور دارد حتی آن را هم تروریست‌های جمهوری اسلامی محقق نکرده‌اند و پژمان فاتحی بدون دیدن تصویری از پسرش اعدام شده است.
جمهوری اسلامی پیکر پژمان فاتحی و سه اعدامی کُرد دیگر را که همزمان با او اعدام شدند را هرگز تحویل خانواده‌‌ها نداد و در مکان نامعلومی پیکرها را دفن کرده است.
این گفتگو را بشنوید.
#تبلت
#پژمان_فاتحی
.
از صفحه اینستاگرام #سپیده_رشنو @sepidehrashnu_
«می‌گویم چند تا ساک دستی می‌خواهم.
میگوید خیلی بزرگ می‌خوای؟
می‌گویم بله… اینقدر که خانواده و رفیق‌ها و خونه‌‌ام توش جا بشن.
می‌خندد. میگوید مگه کجا می‌خوای بری؟
می‌گویم زندان
میگوید مگه چیکار کردی؟
می‌گویم: …
میگوید چند سال؟
می‌گویم تقریباً چهار سال.
مایعِ داغی توی چشم‌هام جمع میشود و مردِ روبرو را هی کمرنگ‌تر و تارتر میکند. چند بار پشت هم پلک می‌زنم و داغی را هل می‌دهم توی کاسهٔ چشم و بعد مردِ روبرو دوباره واضح میشود.
-چرا نمیری خارج؟
با دهنِ بسته لبخند می‌زنم.
کجا آدم همچین ساکی پیدا میکند که بوی عودِ توی خانه‌اش وقتی که همه جا را برق انداخته با خود ببرد. یا صدای فرهاد، کولغانی یا ترانه‌های ابراهیم منصفی وقتی که دارد نیمروی گرمش را کنار پنجره می‌خورد. یا وقتی که دارد یک خیابان طولانی را قدم می‌زند و به دیوارهای هواخوری نمی‌خورد که مجبور شود آن چند متر را تا نیم ساعت مدام برود و برگردد. یا وقتی که همه چیزش را در خانه‌اش دارد بی این که کسی آنها را ازش گرفته باشد.
فقط لباس‌ها را میشود در ساک بست و بقیه چیزها را باید به حافظه سپرد و با سختی زیپش را بست. قریب به یک ماه است دارم از آدم‌ها، مزه‌ها،کلمه‌ها، چهره‌ها، لبخندها و موسیقی‌ها توی ذهنم چمدان می‌بندم. تعداد چمدان‌های توی مغزم خیلی زیاد شده. بارم سنگین است.
چهرهٔ سرخ و از اشک داغ شده مادرم را از چمدانم می‌اندازم بیرون و آن لپ‌هاش که گل می‌اندازد و ماچ کردن دارد را داخل چمدان می‌گذارم. دست‌‌های خشک و پر پینه‌ی ایرج را از چمدان برمی‌دارم و خنده‌ی آخرش را می‌گذارم که چون زیاد ماچش کرده بودم از خجالت خنده‌اش گرفته‌بود و قلقلکش می‌شد.
بارم سنگین شده و شمع تولد سی سالگیم توی چمدان جا نمی‌شود.
اندکی مانده تا شرحه شرحه شدن در آن آغوشِ آخر جلوی زندان. خانواده‌ام از هم گسیخته‌اند. خواهرم تماسش را قطع کرده که پشت خط نزند زیر گریه. خودم هم طاقت صدای دوقلوها را پشت تلفن ندارم وقتی که کودکانه می‌پرسند خاله کی میای؟ و باید بگویم دارم می‌روم خاله و دیگر نمی‌آیم و نمی‌گویم و همین راهِ حلقم را می‌بندد و خفه‌ام میکند. اندکی مانده تا همه چیز را رها کنم، پا در خونِ لختهٔ فراق بگذارم و بمانم تا هفته به هفته‌های ملاقات و روزهای تماس.
در دیالوگی که هیچوقت اتفاق نمی‌افتد می‌زنم روی شانهٔ بابام که عامو ایرج، ما شیکرٍ زندگی رو همه جا خودمون می‌بریم. بعد بی این که صدایی توی محیط بپیچد کسی با صدای خودم میگوید دختر زندون تریاکه، با شیکر می‌خوای بری اون تو؟
.
ویدئوی دریافتی:
یک شهروند این ویدئو را از دیوارنویسی در تهران برای جلب توجه افکار عمومی به خطر اعدام عباس دریس، ارسال کرده است. عباس دریس معترضی بود که در جریان اعتراضات آبان ۹۸، شاهد قتل عام مردم در نیزارهای ماهشهر بود که توسط سرکوبگران دستگیر و به اتهام دروغین شلیک به ماموران به اعدام محکوم شد.
چندی پیش دیوان عالی کشور حکم اعدام او که پدر سه فرزند است را تایید کرد و حالا او در خطر جدی اجرای حکم اعدام قرار دارد.
همسر عباس دریس، پس از پیگیری‌های بسیار دربارهٔ پرونده او و مطلع شدن از احتمال دریافت حکم اعدام همسرش، به دلیل فشارهای روحی، دچار سکته مغزی شد و مدتی بعد جان خود را از دست داد. بزرگترین فرزند او که اکنون ۱۶ سال دارد چندی پیش از مردم برای نجات جان پدرش درخواست کمک کرد. او در نامه‌ای نوشت:
«مردم مهربان دنیا؛
من علی دریس بزرگترین فرزند عباس و کفایه هستم. متأسفانه مادرم با شنیدن خبر احتمال محکوم شدن پدرم به اعدام، سکته کرد و ما را تنها گذاشت. اکنون پدرم در خطر اعدام هست، من و برادرانم مهدی دوازده ساله و محمد که هشت سال دارد، میپرسیم آیا این دنیا آنقدر بیرحم است که نگاه کند ما پدرمان را هم از دست بدهیم. ما سه کودک از همه سازمان‌ها، دولت‌ها و مردم مهربان دنیا و حتی کودکان در دنیا می‌خواهیم کمک کنند پدرم اعدام نشود. این خیلی وحشتناک است، کمک کنید پدرم به خانه برگردد.
علی دریس ١٦ ساله.»
صدای زندانیان سیاسی در خطر اعدام باشیم.
#عباس_دریس
.
مسیح علینژاد: منزوی کردن جمهوری اسلامی که عامل اصلی جنگ در منطقه و‌جهان است، تنها راه پایان دادن به جنگ و نا‌امنی خواهد بود
کوثر افتخاری: ابراز خرسندی میکنم که نمایندگان جمهوری اسلامی نتوانستند در این کنفرانس حضور داشته باشند
