İlk defa yazdım yazdım sildim…
Hem de kaç kez bilsen.
21.yaşın kutlu olsun güzel kızım. Seninle gurur duyuyorum. En güzel yılların başlamış olsun💙🧿
Ve seni çok seviyorum.
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Hadi biraz set fotoğrafı paylaşayım😉
1- Veda’nın böyle ağırbaşlı pek nadir pozlarından biri. İnanmıyorsanız kaydırıp, bir sonraki fotoğrafa bakın. 🤭
2- Rüçhan’ın gerçek yüzü bu işte😂
3- Gülmek olmasa bu kadar ağlamaya nasıl dayanırdık? 🥴
4- Fatih karakterinin korsan kaset afişini anımsayan var mı? 👀
5- Bu kuzular var ya bu kuzular!! Şu surata, şu sarılmaya bir bakar mısınız🥰
6 ve 7 de şey işte, güzel çıkmış, beğendim filan..
@uckizkardestvdizisi yarın akşam saat 20:00’de yeni bölümüyle @kanald ‘de💙
Fotoğraflar: @oguzhanhasdemir
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Günaydın💙
Yolda olmayı çok seviyorum. Araba kullanmayı, şehirler, ülkeler değiştirmeyi… Yolculuk zihnimi berraklaştırıyor.
Sabah 04:00’te çıktım yola. Ayvalık’tan İzmir’e geçtim. İzmir’den İstanbul’a uçtum. Şimdi de oturdum Amsterdam uçağımın kalkış saatini bekliyorum.
Bazen duygularınızın, kaygı ya da sevinçlerinizin içinde kaybolur musunuz siz de? Duygularım yetmiyormuş gibi kendi sohbetimin içinde bile kaybolurum ben bazen. Öyle bi başlarım anlatmaya, oradan oraya atlarken birden unuturum ne için başladığımı. Durup, başa sarmaya başlarım. Nereden başladığımı bulursam devamı aynı akışla gelir çünkü.
Üzerinde çalıştığım son kitap BUNU SEN OKU’daki üslubumu da daldan dala konarak şakıyan bir muhabbet kuşuna benzetiyor editörüm @tolgameric1595 🤗
Bir süredir “şakımam” durdu gibi. Şaşkın ve dalgın bakıyorum uzaklara, yakınlara. Yine yazarken, anlatırken kayboldum, farkındayım. “Ne anlatıyordum ben?” diye düşünüyorum.
Bu sabah gün doğarken en eski “problemleri çözme, dağınıklığı toparlama” yöntemimi devreye soktum: başa döndüm.
Ben bu kitaba nerede, nasıl başlamıştım? Duygum neydi? Renkler nasıldı? Hangi şarkıları dinliyordum? Hepsinden önemlisi “Ben ne anlatmak istiyordum?”
Buldum. Anımsadım.
Yazdı. Ağustos. Atina’dan yola çıkmıştık. Özlem vardı yanımda. Yazın rengi maviydi. Şarkısı zaten kitapta…
Evet, hikaye tam olarak buydu: güzel şeyler hangi zor günde başlamıştı?
Türkiye Cumhuriyeti’min hür iradesi ile okuyan, yazan, hayatını çekip çeviren, seçebilen ve itiraz edebilen, çocuğunu inançları doğrultusunda büyütüp, dünyayı onunla özgürce keşfedebilen, araba, makine kullanabilen, üreten, ürettikçe yaşayan, yaşatmak için çalışan kız evlatlarından biri olmaktan daima gurur duydum. Gurur duyuyorum! Bu özgürlük için büyük bedel ödemiş kadın erkek tüm kahramanlarımı ve büyük Atatürk’ü şükranla anıyorum.
Cumhuriyetimizin 99. yaşı hepimize kutlu olsun🎈 #29ekimcumhuriyetbayramı
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin… 💙
Merhaba bahar, hoş geldin !
Neredeydin sen? 😉
Artık Urla’da değilim ama oyumu yarın son kez orada kullanacağım. Bu ağaç orada yaşadığım yıllarda sabah yürüyüşlerimdeki ilk hedefimdi. Evden ona ulaşmak için tam 3 km yürüyordum. Mevsimlerin değişimini gerçek anlamda içinden geçe geçe yaşardım.
Gördüğüm her şeye anlam yüklemek bir arızadır belki, bilemiyorum. Ama bu fotoğrafı severim.
Hayat ve umut kimseyi dinlemez, bildiğini okur.
Hepimiz için huzurlu bir yarın diliyorum. İyi geceler🌸 #papatya
Öyle işte🧿
Yenge ve kayınbiraderi @hakanatalaay çekim arasında konuşur:
“AB grubunda birinciliği almışız. Güzel bölümdü. Herkes pek güzel oynamıştı. Sen de valla çok iyiydin”
@uckizkardestvdizisi bu Salı da bildiğiniz gibi çok şükür. 🥰
@iincigundogdu
@surecfilm
@kanald 💙
Haziran’da geliyor umarım🤭
Adı da tamam.
Salkım Sokak no33
#yeniroman
Birkaç satır paylaşayım merak edene💙
(…)
Bir banka oturdum. Göğü delen cam kaplı çelik konstrüksiyonları taş kesilmiş dev insanlara benzettim bir an. Uçaklar geçiyordu, arkalarında beyaz yollar bırakarak. Şehrin ambulans sirenleri ve klakson gürültüsü içinde bir kumru sesi duydum. O uğultudan sıyrılıp benim için öttü sanki: Guguuguuk!
İzmir’e götürdü beni o kuş sesi. Binlerce kilometre uzağa, okyanuslar ardında kalan memleketime. Bizi düşündüm. Bizim sokağın çocuklarını. İlkbahar başlarken balkonları süsleyen mor salkımların, sonbaharda çardakları saran asmalardan sarkan üzümlerin altında büyümüş, oyun oynamış, yağmurdan kaçıp saklanmış çocukları…
Neler yaşadık biz Azra? Neler oldu bize?
Ne yapsan dolmayan bir boşluk var mı şimdi senin de içinde? Sanki ben şahane bir bütündüm bir zamanlar. Bin parçalı bir yapboz gibiydim. Bir gün tam ortadan bir parçam düştü sanki. Sonra bir tane daha, sonra bir başkası daha.
Uzaktan baktığında tamamlanmış bir manzara resmi olduğumu düşün. Yakınlaştıkça fark edilen o eksik parçalar bakandan çok bakılanı, yani resmin kendisini rahatsız ediyor. Çünkü o uzaktakiler yakınlaşırlarsa manzaradaki bütün boşluklar büyüyor! Teknenin yelkeninin, kıyıdaki çocuğun yüzünün, büyük çam ağacının gövdesinin eksik olduğunu görenler, hayal kırıklığı içinde ‘Aslında güzel tabloymuş ama eksik,’ diyorlar. Ve tablo bu eksikleri nasıl tamamlayacağını bilemediği için hep birinin gelmesini bekliyor. Gelsin, bu eksik parçayı arasın, bulup yerine koysun diye bekliyor(…)
@artemisyayinlari
Dün, 18 Mayıs’ta yeni kitabımın yazımı bitti ve redaksiyon için yola çıktı. Güzel bir günde bitmiş dedim🥰 Üç sevdiğim kadınla aynı güne denk geldi doğumu.
#salkımsokakno3 ve @aysudaakbulut ve @deryaozel_ ve @selentunca doğum günleriniz kutlu olsun.
Bu ülkenin aydınlık ve çalışkan üç kadını. Bayram çocuklarısınız siz üstelik. Hep artı bir günlüksünüz her 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı’nda.
İyi ki doğdunuz.
Hepimiz için şahane bir yıl olsun dilerim💙🎈
Dün, 18 Mayıs’ta yeni kitabımın yazımı bitti ve redaksiyon için yola çıktı. Güzel bir günde bitmiş dedim🥰 Üç sevdiğim kadınla aynı güne denk geldi doğumu.
#salkımsokakno3 ve @aysudaakbulut ve @deryaozel_ ve @selentunca doğum günleriniz kutlu olsun.
Bu ülkenin aydınlık ve çalışkan üç kadını. Bayram çocuklarısınız siz üstelik. Hep artı bir günlüksünüz her 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı’nda.
İyi ki doğdunuz.
Hepimiz için şahane bir yıl olsun dilerim💙🎈
Üç Kız Kardeş yarın akşam son bölümüyle ekran yolculuğunu tamamlıyor…
Diziden ayrılsam da kalbim daima oradaydı, onlarla…
Az insana nasip olacak büyük bir mutluluktu yaşadığımız. Gerçekten..
Her bir günü, haftayı özlemle anıyorum. Bu unutulmaz,şahane serüvenin parçası olan herkese teşekkür ederim. Yapımcılarım, yönetmenlerim, oyuncu ve senarist arkadaşlarım, kamera önü arkası kardeşlerim…
Düş ortaklarım benim. Boğazımda bir düğüm…
Hepinizi özlemle kucaklıyorum💙
İclal
@uckizkardestvdizisi @kanald @surecfilm
Bunu Sen Oku
İclal Aydın’ın okuruyla birlikte yol aldığı 30 yılın hikayesi…
İmza günleri 2024 başlıyor💙