Özlem Tokaslan Instagram – “Babamla Benim Servi Ağacımdı O.” Servi Ağacı; geleneğimizde, toplumsal inanç ve değerlerimizde insan hayatının doğumdan ölüme kadar var olma çabalarını ve vahdetin yani bir olmanın sembolüdür. Mevsimlerin zorlu şartlarına rağmen yeşilliğini hiç kaybetmeyerek güçlü kalabilmesi ve dayanıklılığı ile serviler, hayatı tasvir etmektedir. Dalında kuşlar yuvalardı. Biz babamla o yuvayı yapan kuşun ilmek ilmek ördüğü yuva yapma telaşını, evlat sevgisini, minicik yavruların büyümesini, ilk kanat çırpışlarını seyreder, söyleşirdik. Babam gitti, Servi kaldı yadigar. Bu bahar yine yuva yaptı kuşlar. Ben memleketimden uzakta iken kesmişler. Tam 7 yıldır kesilmesin diye mücadele ettiğim canım dost Servi’m parçalara bölünmüş. Bunun için annemin yasını tutarken dikkatimin dağılması da fırsat oldu sanırım. Yoksa mümkün mü kitabına uydurup onu dilim dilim kıymaları? Orada olamadığım bir zamanda Servi’min ölümünü hıçkıra hıçkıra ağlayarak fotoğraflarda gördüm. Sebebini bilmek içimi daha da yakıyor, size hiç bildirmeyeyim. Kimseye bir zararı yoktu, doğadaki yaratılmış insan dışındaki her can gibi, günahsız ve eşsizdi. O “babamla benim ağacım”dı. Eskiden biz diyebildiğimiz, güzel komşularımız vardı İzmir’di o zaman İzmir! Değil komşunun hatırası olduğunu bile bile üstünde kuş yuvası olan bir ağacı kesmek; ağaç diker, altında oturur, birlikte ekmeğimizi; suyumuzu paylaşırdık. Ben komşularımızla yaşadığım o eşsiz ve gerçek İzmir’den öğrendim yaşama değer katmayı. Annem yıllarca örnek olup eski günleri yaşatmaya çalıştı o gördüğünüz bahçede. Ama olmadı işte. Büyük bir yokluğun acısı içinde,Tanrı’nın sonsuz merhametine sığınarak, adaletin tecellisi için teslim oluyoruz yaradanın sevgisine… Ben yine güzel bir Servi ağacı dikeceğim. Yaşatmak için de her şeyi yapacağım. Merhametin ve sevginin geleceğe kültürümüzün en mükemmel parçası olarak kalması için mücadeleye devam edeceğim.