Ziba Karamali Instagram – تو زندگی دو دسته اشتباهات بزرگ وجود دارن. اونایی که هم برای خودت و هم برای بقیه « بزرگ‌ » تلقی میشن و دسته ی دوم اونایی که برای خودت « خیلی بزرگ و سخت » تلقی میشن و برای بقیه « خیلی کوچیک و بی اهمیت ». این دسته تحملش و بارش خیلی سنگین تر از اولیه. برای اولی، می تونی بری و از اون کسایی که این اشتباهات بزرگو در حقشون مرتکب شدی، عذرخواهی کنی. در واقع راهکار وجود داره برای برداشتن این بار احساس پشیمانی. اما اشتباهات دسته ی دوم، از نظر اونایی که بهش مربوطن، انقدر کوچیک و مسخرس که بزرگی ابعادش در نگاه تورو اصلا نمی فهمن چه برسه که بخوان عذرخواهیتو درک کنن. بیشتر شبیه یه آدم حساس جلوه می کنی که در مورد یه چیز کوچیک ( از نظر خودشون) زحمت عذرخواهی کردنو به خودش میده! واسه اونا یه چیز سادست اما واسه تو، چون می دونی اون اشتباهه هیچ جوره در شخصیتت نمی گنجیده، یه حس مزخرفه که هر وقت به یادش میوفتی از دست خودت عصبانی میشی و حتی شاید احساس شرمندگی کنی. اگر « بهترین و موثر ترین راهکار» برای اشتباهات دسته ی اول عذرخواهی و جبرانه، برای اشتباهات دسته ی دوم « تنها راهکار » فراموش کردنه. راهکاری که بیش از اینکه راهکار باشه، به خودی خود یه مشکل مستقله و یه قضیه ی حل ناشدنی تر.